Erken çocukluk dönemi gelişimin
çok hızlı olduğu, bazen bir günün dahi belirgin gelişimlerle sonuçlandığı hızlı
bir dönemdir. Bu sebeple, eğitime gelişim ve süreç temelli bakış açısı bu
dönemde daha bir önem kazanır. Sonuç temelli çalışmalar, sonucun ne olduğu, ne
kadar olduğu, çocuktan çocuğa değişebileceği, dahası, aynı çocukta, birbirine
çok yakın zamanlarda dahi farklı sonuçlar doğurabileceği gibi tartışmalara
yanıt vermemektedir.
Gösteri çalışmaları, çocukları gelişimlerine
uygun olmayan bir strese sokar, başarı temelli bir gerilim yaratır. Bu yüzden,
yedi iklim’de bir bütün olarak “gösteri” mantığı eleştirilir; yıl sonu gösterileri, bayram gösterileri,
sergiler vb. yapılmaz. Çocukların farklı alanlarda başarılı olabilecekleri,
çocukların başarılı olduğu her şeyin bir sanat çalışması gibi kolayca
sergilenemeyebileceği, bu başarıların her zaman görünür olmayabileceği,
sağlıklı olanın, gösterileni görmektense, süreç içinde gözlem yapmak olduğuna
inanır.
Yedi İklim’de aileler ve çocuklar okulda oyun oynamak, birlikte
üretmek, bildiklerini paylaşmak ya da takas pazarları kurmak için; göstermek
değil de, paylaşma temelli etkinliklerde keyifle bir araya gelirler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder